De jaren ‘80
Het seizoen 1980/1981 zou, wederom onder trainerschap van Toon de Boer een leuk seizoen worden. In de competitie behaalde het 1e elftal een keurige zevende plaats en in de beker werden ze pas uitgeschakeld in de vierde ronde door het Amsterdamse Madjoe met 1-0. In dat seizoen zou Frank Rentenaar voor eerst de overige senioren gaan trainen en doet dat, zei het met een onderbreking van drie jaar begin ’90, nog steeds. Er werd dit seizoen geen enkel ander elftal kampioen.
Het seizoen 1981/1982 zou, na 10 jaar, eindelijk weer een kampioenschap voor het 1e elftal opleveren. Ab Löcher en Cees Bodewes (trainer en leider) smeedden een dusdanige eenheid dat ze met het 1e elftal de hele competitie met de top mee konden draaien.
Op de helft ging het tussen Hoofddorp, Waterloo en Wijk aan zee en na 18 wedstrijden stonden Wijk aan zee en Waterloo gelijk aan kop en Hoofddorp en NAS op één punt. Pas in de laatste wedstrijd zou de beslissing vallen. Thuis tegen TYBB moest het gebeuren en gebeuren zou het. Na een spannende wedstrijd zou het in ons voordeel uitpakken.
Willem Schellevis zorgde voor het enige doelpunt en zo werd ons 1e elftal kampioen en promoveerde zij weer naar de derde klasse. Ook in de beker deed het 1e elftal het goed en werd pas in de vijfde ronde uitgeschakeld.
In hetzelfde seizoen zorgden de C1, C2 en de D1 junioren en het 3e elftal dat we een record van vijf kampioenschappen behaalden. Het 3e elftal moest een beslissingswedstrijd spelen tegen Schalkwijk 3. Ook dat werd een bloedstollende strijd. Uiteindelijk won ons 3e elftal met 2-1 door doelpunten van Leen Johansen en Nico Schaaf.
En er zou nog meer gebeuren tijdens dit seizoen.
Een commissie die bestond uit Arie Swaager, Ben Henneman, Piet Niesten, Ted Warmerdam en Cees Valk zorgde voor een primeur in Wijk aan zee door op 15 mei 1982 het eerste internationale toernooi op ons complex te organiseren. Met ploegen uit Duitsland, Engeland, Den Haag en Haarlem zou het een spetterend toernooi en weekend worden.
Ook het seizoen 1982/1983 zou de selectie door het duo Ab Löcher, Cees Bodewes getraind c.q. begeleid worden. Het 1e elftal zou op een nette 6e plaats eindigen in hun eerste jaar in de derde klasse.
Na dit seizoen mochten ook het 3e en 5e elftal en de A2-junioren zich kampioen van hun klasse noemen.
In december 1982 slaagden René de Boer, Jaap Scholten, Johan Schellevis, Cees Valk, Frank van Son, Frank de Jong, Andy Löcher en Hans Bol voor hun scheidsrechter diploma.
Na eerst een paar jaar onze jeugd getraind te hebben werd Jan Nooij in het seizoen 1983/1984 hoofdtrainer. De competitie verliep uitstekend en werd een hele knappe tweede plek in de eindstand bereikt door ons 1e elftal. In de beker werd het 1e elftal in de derde ronde uitgeschakeld door NFC uit Amstelveen.
In december 1983 werd weer een ander kunstukje door vrijwilligers tot stand gebracht. Onze huidige bestuurskamer en magazijn werd er eventjes (!!) aangebouwd.
Het tweede seizoen, 1984/1985, onder de bezielende leiding van Jan Nooij was voor wat betreft het resultaat even minder. Het 1e elftal zou op de tiende plaats eindigen. Voor de beker werd het 1e elftal in de tweede ronde uitgeschakeld door het zaterdag elftal van Aalsmeer. Wel nog werd het 7e elftal in dit seizoen kampioen.
Seizoen 1984/1985 zou in vele opzichten een leuk seizoen worden. Het 1e elftal presteerde onder leiding van Wim Jonker prima in de competitie. Na een spannende strijd werd achter Beverwijk een uitstekende tweede plek bereikt.
De familie Valk zorgde op 29 september 1984 voor een andere primeur. Wat gebeurde er? Om een uur of zeven hadden ze de kantine afgesloten en op alarm gezet. Een kwartiertje later ging het alarm (in die tijd nog alleen buitenalarm) af. Onmiddellijk stoven diverse heren richting kantine omdat er al diverse inbraken waren gepleegd. Edoch, vlakbij de kantine werden ze voorbij gestoven door pa Valk. Wat bleek? Thuisgekomen waren ze tot de ontdekking gekomen dat ze hun hond Blackie vergeten waren. Die was lekker de kantine rondgegaan en had het alarm in werking gezet. Hilariteit alom dus……
Januari 1985 zou de volgende primeur opleveren. Mede dankzij de strenge winter en dankzij de inzet van vele vrijwilligers werd er drie weken lang geschaatst op het trainingsveld. Oude tijden herleefden. De kantine was drie weken lang, zeven dagen per week, van ‘s morgens tot ’s avonds laat geopend, snert en warme chocolademelk stonden hoog op de lijst van verkochte middelen. Het was dagenlang een groot feest.
De laatste primeur dit seizoen had weliswaar niet direct met het voetballen te maken, maar de, inmiddels traditioneel geworden familiedag werd dit seizoen geboren. Cees Bodewes en Cees Valk waren de “ontdekkers” hiervan. Nadat zij hun idee uitgewerkt hadden gingen ze, samen met de toenmalige seniorencommissie, bestaande buiten deze twee heren ook nog uit Wil Grijzenhout, Jan Holman, Jaap Scholten, Jan de Pagter en Gerrit van der Lugt over tot het organiseren van de eerste familiedag in 1985. Inmiddels is de familiedag uitgegroeid tot een niet meer weg te denken start van het seizoen en kunnen we in 2005 alweer de 20e familiedag tegemoet zien.
Vermeldenswaardig is ook dat de B1-junioren en het 2e elftal (na promotiewedstrijden) een klasse hoger mochten gaan spelen.
Wim Jonker begon in het seizoen 1986/1987 aan zijn tweede seizoen als hoofdtrainer. Voor de beker reikte het 1e elftal dit seizoen tot de vierde ronde. Het werd toen uitgeschakeld door HBC uit Heemstede met 6-4. De competitie werd beëindigd met een derde plek. Tijdens deze competitie gebeurde er nog iets anders opvallends.
Wim Jonker had namelijk afgesproken dat, als het 1e elftal de derby tegen DEM zou winnen op 14 december, hij op de rolschaatsen naar huis zou gaan. Wel nu, DEM werd met 3-1 verslagen en Wim hield woord. Hij deed er ongeveer anderhalf uur over, viel onderweg nog drie keer en kwam gebroken thuis……..maar had wel woord gehouden.
De c1-junioren werd dat jaar de enige kampioen binnen onze vereniging
Wel ging dit seizoen een ander langjarig fenomeen van start. Namelijk van het maandelijks ophalen van oude kranten. Al sinds de jaren ’70 “deed” onze club in oude kranten. Vooral de toenmalige jeugdcommissie onder voorzitterschap van Cees Hilbers zette zich daar voor in. De opslag hiervan vond eerst nog een paar jaar plaats in onze kantine (die bij Roel Suik vandaan kwam) . Hierna vond de opslag een aantal jaren in de bunker plaats, op de hoek van de Zeestraat / Duinrand waar nu appartementen staan. Nu hebben we al sinds een aantal jaren twee containers staan waar alles in gaat. Vanaf oktober 1986 werd er door vele vrijwilligers gestart met het maandelijks ophalen van de oude kranten in het dorp.
Onder de bezielende leiding van Arie van Amersfoort trekken al jarenlang een aantal vrijwilligers door het dorp. Gerard de Boer (vanaf het begin) en in de loop van de laatste 15 jaar Frans van Borre, Eric Bakker, Hans de Boer, Danny Valk, Frans Heine, Robert Munnik en Ardjan van Amersfoort hebben de nog steeds bestaande kernploeg gevormd. Daarnaast zijn er altijd wel een aantal jongens geweest die af en toe hebben geholpen, maar dat zijn er teveel om op te noemen.
Het derde seizoen van Wim Jonker (1987/1988) werd het 1e elftal in de derde ronde van de KNVB-beker door Aalsmeer met 4-0 uitgeschakeld. De competitie werd met een keurige vierde plek afgesloten.
Een wens die al geruime tijd op het lijstje van het bestuur stond was een nieuwe tribune. Na rijp beraad kon met de aanleg begonnen worden en zodoende kon in oktober 1989 dan eindelijk de tribune in gebruik worden genomen. Dat deze er zo snel kon komen was vooral te danken aan de vele vrijwilligers die hebben geholpen tijdens de bouw en zeker niet op de laatste plaats aan Henk Out die vele sponsors zover wist te krijgen om geld in de tribune te steken. Hoofdsponsors waren toen (met hun toenmalige namen), Hoogovens IJmuiden, bouwbedrijf van Lith, Heckett Holland BV, de firma Kooij, Offshore Express, G. Kruk BV, Europa kranenverhuur BV en de Gebam.
Het seizoen 1989/1990 onder Terry Hendriks betekende weer het einde van het 3
e klasse schap en degradeerde het 1
e elftal naar de 4
e klasse.
