De jaren ‘60
Voor het seizoen 1960/1961 werd ons veld op het weiland dusdanig slecht dat er moest worden uitgeweken naar het veld van Kinheim te Velsen Noord.
Na veel touwtrekkerij bij de gemeente Beverwijk kreeg Wijk aan Zee eindelijk een ander terrein. Na 28 jaar op het weiland te hebben gespeeld, werd op 19 november 1961, het nieuwe complex aan de Duinrand betrokken.
Dit gold in eerste instantie alleen voor het 1e elftal. De jeugd bleef nog twee jaar op het weiland spelen.
Het seizoen 1962/1963 zou het voorlopige einde betekenen van de 3e klasse. Het 1e elftal degradeerde naar de 4e klasse.
In maart 1963 wordt de eerste kantine (lees: consumptietent) geopend. Drank is dan nog uit den boze. Op 11 oktober 1966 werd de eerste keer binnen het bestuur gesproken over de verkoop van alcoholische drank. Vooralsnog kwam dat er nog niet doorheen. Pas tijdens het seizoen 1968/1969 volgde, na een eerste afwijzing, toch een aanvraag voor de benodigde horecavergunning. Maar, kon er na afloop van de training een pilsje gedronken worden? Nee dus. Pas tijdens het seizoen 1970/1971 werd er, na een eindeloze discussie, toestemming gegeven voor het nuttige van een pilsje. Na de training kantine om 21.30 uur dicht, een paar biertjes mag, doch zeker niet meer. De toenmalige kantinebaas Jan Schram hield daar zeer streng toezicht op…….
In de jaren ’60 kwam ook de jeugdcommissie voor het eerst tot stand. Helaas was deze in eerste instantie slechts een kort leven beschoren. Eind jaren ’60 werd de jeugdcommissie nieuw leven ingeblazen en is tot op heden nog steeds een belangrijke pion binnen onze club. Grote animators van vroeger waren onder andere. Cees Hilbers, Cees Aardenburg, Cor Aardenburg, Gerard Niesten, Aad Brasser en Piet de Boer.
Ook het seizoen 1963/1964 verliep niet helemaal volgens plan. Na aanvankelijke verjonging te willen doorvoeren, greep het bestuur halverwege het seizoen in en haalde de “oudjes” weer van stal. Het mocht in zoverre baten dat op het nippertje de degradatie, ten koste van Vliegende Hollanders, werd ontlopen.
Zoals hierboven al werd omschreven werd in de 60-er jaren pogingen gedaan om de jongeren een kans te geven. Wel oudere spelers eruit en jonge spelers erin of juist weer niet. Het waren roerige jaren voor de club.
In het seizoen 1964/1965 zou het toch weer beter gaan en werd het seizoen afgesloten met een vijfde plaats.
Het seizoen 1966/1967 onder trainer Andre de Blok, zou een seizoen worden om niet snel te vergeten. De gestaakte wedstrijd, met alle persoonlijke gevolgen van dien, tegen DSS, staat zeker de wat ouderen onder ons, nog op het netvlies geschreven. Aanvankelijk ook nog twee strafpunten door de bond opgelegd, betekende eigenlijk degradatie. Het toenmalige bestuur trok ten strijde tegen het, in hun ogen, grote onrecht wat de club was aangedaan door de tuchtcommissie. Zij kwamen zegevierend uit de strijd, waardoor Wijk aan zee nu weer gelijk stond met Bloemendaal. Uiteraard was Bloemendaal het hier niet helemaal mee eens en protesteerde op hun beurt weer. Dat mocht niet baten en een beslissingswedstrijd op het terrein van Schoten in Haarlem was het gevolg. Onder het oog van ongeveer 2000 (!!) toeschouwers trok Wijk aan zee, na een spannende strijd, in de verlenging door een goal van Johan Schellevis aan het langste eind. Geen degradatie dus.
In 1966 kwam het clubblad weer terug en is tot op de dag van vandaag gelukkig ook gebleven. Mede dankzij het clubblad is best wel aardig wat terug te vinden uit vroeger tijden.
De eerst 6 jaar vormde Dirk Snijders en Ab Löcher de redactie, daarna 3 jaar Marga van de Meij. Maus Niesten zou maar liefst 14 jaar ons clubblad maken. Van 1989 tot 1998 was het Cees Valk en vanaf 1998 verzorgt Hans de Boer de inhoud van ons clubblad de “Zeester”.
Deze naam kwam overigens in december 1980 voor het eerst op de voorkant en was een idee van Jan Boom.
Helaas volgde na het seizoen 1967/1968 onder trainer Bernard Zuiderduin toch degradatie naar de toenmalige 1e klasse van de HVB (vergelijkbaar met de huidige 5e klasse.) Wederom was een beslissingswedstrijd nodig, nu tegen GVO uit Krommenie. Na een spannende strijd op het Vitesse terrein in Castricum trok GVO aan het langste eind en won met 2-1.
Het seizoen 1968/1969 werd een keurige derde plaats bereikt in de 1e klasse HVB (5e klasse).
Omdat Wijk aan Zee inmiddels aardig gegroeid was wat betreft het aantal leden, ging het bestuur eind 1968 begin 1969 eens praten met de gemeente om tot een tweede veld te komen. Het zou een zes jaar durende strijd worden. Medio 1974 kreeg de club eindelijk zijn tweede veld. Het veld, ons huidige hoofdveld, werd aangelegd waar voorheen een camping was gelegen.
Het seizoen 1969/1970 zou een zeer spannend seizoen worden. Onder trainer Wil Grijzenhout werd het een nek aan nek race met Dios en Terrasvogels om het kampioenschap. Doordat ons 1e de laaste wedstrijd gelijkspeelde tegen Alliance (2-2) werd er net geen beslissingswedstrijd uitgesleept.
Wel werden dat seizoen de b2-pupillen, het tweede en de a-junioren kampioen.
De b2-pupillen bestond toen uit; Raymond Geerlings, Peter Durge, Willy Kroon, Adrie Durge, Arjen Hilbers, Paul Fluitman, Hans Fatels, Ronald de Groot, Wim Twisk, Peter Niesten, Herman van Zijl en Jeroen van Son. De leider was Aad Brasser
